เครื่องหมายหรือสัญลักษณ์ที่ใช้กับสินค้าหรือบริการ ซึ่งเครื่องหมายที่ให้ความคุ้มครองตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ.2534และที่แก้ไขเพิ่มเติม มี 4 ประเภท ดังนี้

1.เครื่องหมายการค้า (Trade Mark)

2. เครื่องหมายบริการ (Service Mark)

3.เครื่องหมายรับรอง (Certification Mark)

4.เครื่องหมายร่วม (Collective Mark)

หนังสือสำคัญที่รัฐออกให้เพื่อคุ้มครองการประดิษฐ์ (Invention) หรือการออกแบบผลิตภัณฑ์ (Product Design) ที่มีลักษณะตามที่กฎหมายกำหนด เป็นสิทธิพิเศษที่ให้ผู้ประดิษฐ์คิดค้นหรือผู้ออกแบบผลิตภัณฑ์ มีสิทธิที่จะผลิตสินค้า จำหน่าย สินค้าแต่เพียงผู้เดียว ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง การประดิษฐ์ (Invention) หมายถึง ความคิดสร้างสรรค์เกี่ยวกับ ลักษณะองค์ประกอบ โครงสร้างหรือกลไกของผลิตภัณฑ์ รวมทั้งกรรมวิธีในการผลิตการรักษา หรือปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ให้ดีขึ้น หรือ ทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ใหม่ที่แตกต่างจากเดิม และเน้นการประดิษฐ์ที่มีลักษณะของการ แก้ไขปัญหาทางเทคนิคที่ไม่สามารถคิดค้นขึ้นโดยง่าย เช่น กลไกของเครื่องยนต์, ยารักษาโรค, วิธีการในการเก็บรักษาพืชผักผลไม้ไม่ให้เน่าเสียเร็วเกินไป เป็นต้น

1.เป็นสิทธิอันชอบธรรมของผู้ประดิษฐ์ และผู้ออกแบบ

2.เป็นการให้รางวัลตอบแทน

3.เพื่อเป็นการจูงใจให้มีการประดิษฐ์สิ่งใหม่ ๆ 

4.เพื่อเป็นเหตุผลให้มีการเปิดเผยรายละเอียดการคิดค้นและการประดิษฐ์สิ่งใหม่ ๆ 

5.เพื่อให้มีการถ่ายทอดเทคโนโลยี

• ต้องเป็นการประดิษฐ์ขึ้นใหม่ (novelty)

• ต้องเป็นการประดิษฐ์ที่มีขั้นการประดิษฐ์สูงขึ้น (inventive steps/nonobviousness)

• ต้องเป็นการประดิษฐ์ที่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ในทางอุตสาหกรรม เกษตรกรรม พาณิชยกรรม หรือหัตถกรรม (capable of industrial use)

• เมื่อจดทะเบียนได้แล้ว จะมีอายุการคุ้มครอง 20 ปี ส าหรับสิทธิบัตรการประดิษฐ์, 10 ปี สำหรับสิทธิบัตรการออกแบบผลิตภัณฑ์ และ 6 ปี สำหรับอนุสิทธิบัตรซึ่งต่ออายุได้ 2 ครั้ง ๆ ละ 2 ปี

1. จุลชีพและส่วนประกอบส่วนใดส่วนหนึ่งของจุลชีพที่มีอยู่ตามธรรมชาติ สัตว์ พืช หรือสารสกัดจากสัตว์หรือพืช

2. กฎเกณฑ์และทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์

3. ระบบข้อมูลสำหรับการทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์

4. วิธีการวินิจฉัย บำบัด หรือรักษาโรคมนุษย์ หรือสัตว์

5. การประดิษฐ์ ที่ขัดต่อความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดี อนามัย หรือสวัสดิภาพของประชาชน

หนังสือสำคัญที่รัฐออกให้เพื่อคุ้มครองการประดิษฐ์จะมีลักษณะคล้ายกันกับการประดิษฐ์แต่เป็นความคิดสร้างสรรค์ที่มี

ระดับการพัฒนาเทคโนโลยีไม่สูงมาก หรือเป็นการประดิษฐ์คิดค้นเพียงเล็กน้อย และมีประโยชน์ใช้สอยมากขึ้น รวมทั้งกรรมวิธีในการผลิตการรักษาหรือปรับปรุงคุณภาพของผลิตภัณฑ์ให้ดีขึ้น หรือทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ขึ้นใหม่ ที่แตกต่างไปจากเดิม

ข้อมูลการค้าซึ่งยังไม่รู้จักกันโดยทั่วไปหรือยังเข้าถึงไม่ได้ในหมู่บุคคลซึ่งโดยปกติแล้วต้องเกี่ยวข้องกับข้อมูลดังกล่าว โดยเป็นข้อมูลที่นำไปใช้ประโยชน์ในทางการค้าเนื่องจากการเป็นความลับและเป็น ข้อมูลที่เจ้าของหรือผู้มีหน้าที่ควบคุมความลับทางการค้าได้ใช้วิธีการที่เหมาะสมรักษาไว้เป็นความลับ ตามปกติแล้วความลับทางการค้าจะได้รับความคุ้มครองอยู่ตราบเท่าที่ยังเป็น ความลับอยู่เพราะฉะนั้นสิทธิของเจ้าของความลับทางการค้าจึงมีอยู่ตลอดไป หากความสับทางการค้านั้นยังไม่มีการเปิดเผยและความลับทางการค้าจะได้รับความคุ้มครองโดยไม่ต้องมีการจดทะเบียนแต่อย่างใด 

เจ้าของความลับทางการค้าสามารถเลือกที่จะแจ้งข้อมูลความลับทางการค้าได้ คือเจ้าของความลับทางการค้าอาจนำความลับทางการค้าของตนมาเป็นหลักประกันในการกู้ยืมเงินกับธนาคารได้

สิทธิแต่เพียงผู้เดียวที่จะกระทำการใด ๆ เกี่ยวกับงานที่ผู้สร้างสรรค์ไต้ริเริ่มโดยการใช้สติปัญญาความรู้ ความสามารถ และความวิริยะอุตสาหะของตนเองในการสร้างสรรค์โดยไม่ลอกเลียนงานของผู้อื่น

โดยงานที่สร้างสรรค์ต้องเป็นงานตามประเภทที่กฎหมายลิขสิทธิ์ให้คุ้มครอง โดยผู้สร้างสรรค์จะได้รับความคุ้มครองทันทีที่สร้างสรรค์โดยไม่ต้องจดทะเบียน

• งานวรรณกรรม เช่นหนังสือ สิ่งตีพิมพ์โปรแกรมคอมพิวเตอร์ฯ

• งานนาฏกรรม เช่น วานเกี่ยวกับการรำ การเต้น

• งานศิลปกรรม เช่น จิตรกรรม ประติมากรรม ภาพพิมพ์ สถาปัตยกรรม ถ่ายภาพ ภาพประกอบ ศิลปะประยุกต์ เป็นต้น

• งานดนตรีกรรม

• งานโสตทัศนวัสดุ

• งานภาพยนตร์

• งานสิ่งบันทึกเสียง

• งานแพร่เสียงแพร่ภาพ

• งานอื่นใด ในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ

• เจ้าของลิขสิทธิ์ มีสิทธิที่จะทำซำ้ เช่น คัดลอก ทำสำเนา พิมพ์ขาย บันทึกเสียง(เพลง) บันทึกภาพ(ภาพยนตร์ ) ทำแม่พิมพ์ ฯลฯ จากงานต้นฉบับหรือจากสำเนางานของตน และรวมถึงสิทธิในการดัดแปลง(เช่นการแปลวรรณกรรม) สิทธิในการเผยแพร่ต่อสาธารณชน และในงานบางประเภท รวมถึงสิทธิในการให้เช่าด้วย การอนุญาตให้คนอื่นใช้ เป็นต้น

• กฎหมายให้ความคุ้มครองทันทีเมื่อสร้างสรรค์งาน โดยไม่ต้องจดทะเบียน ผู้สร้างสรรค์จึงควรเก็บหลักฐานแสดงฐานะของตนไว้ กรณีมีการโต้แย้งลิขสิทธิ์

 ความคิด หรือแนวความคิด หลักการ ขั้นตอน กรรมวิธี วิธีใช้หรือทำงาน ระบบการทำงาน การค้นพบ ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ หรือคณิตศาสตร์  ข่าวประจำวัน และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่เป็นเพียงข่าวสาร  รัฐธรรมนูญ และกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ คำสั่ง หนังสือโต้ตอบต่าง ๆ ของราชการและหน่วยงานอื่นของรัฐ คำพิพากษา คำสั่ง คำวินิจฉัย และรายงานของทางราชการ 

คำแปลและการรวบรวมสิ่งต่าง ๆ ข้างต้น

 การสร้างสรรค์งาน ซึ่งผู้สร้างสรรค์จะได้ลิขสิทธิ์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์  มีสัญชาติไทย  ใช้เวลาสร้างสรรค์งานในประเทศไทย

โฆษณางานครั้งแรกในประเทศไทย การดัดแปลงงานโดยเจ้าของลิขสิทธิ์เดิมยินยอม การรับโอนหรือตกทอดทางมรดก

 1. ผู้สร้างสรรค์และเจ้าของลิขสิทธิ์ ไม่จำต้องเป็นบุคคลเดียวกัน

 2. ผู้สร้างสรรค์งานเพื่อตนเอง ย่อมเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ไปพร้อมกัน

 3. ผู้สร้างสรรค์งานในฐานะลูกจ้าง เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ เว้นแต่ยินยอมโอนลิขสิทธิ์ให้นายจ้างเป็นหนังสือ

 4. ผู้สร้างสรรค์งานจากการรับจ้าง ไม่เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ เว้นแต่ ผู้ว่าจ้างยินยอมโอนสิทธิ์ให้

 5. ผู้ดัดแปลงงาน (เช่น แปลวรรณกรรม) รวมรวมงานคนอื่น (รวมงานเขียนหรือบทความ) โดยได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์งานเดิม เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์งานดัดแปลงหรือรวบรวมนั้น

 6. กระทรวง ทบวง กรม และหน่วยงานของรัฐ เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ งานที่เจ้าหน้าที่ของหน่วยงานทำขึ้น

  โดยทั่วไป 50 ปี นับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย ถ้าร่วมกันหลายคนนับคนสุดท้าย 

 กรณีต่อไปนี้ มีอายุ 50 ปี นับแต่วันสร้างสรรค์งาน คือ 

- กรณีนิติบุคคลเป็นผู้สร้างสรรค์งาน 

- งานสร้างสรรค์ที่กระทรวง ทบวง กรม ให้ทำขึ้น 

- งานภาพถ่าย โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ 

งานศิลปะประยุกต์ 25 ปี นับแต่สร้างสรรค์